قطعه شعری از حضرت آیت الله صافی گلپایگانی(قدس الله نفسه)

دیشب میان دوستان یاد تو بودم	بگرفت یاد تو سراپای وجودم
آن سان به یادت غرق شد دل ها که دیگر	بردم چو آنان از نظر بود و نبودم
مجلس منور بود از یاد شریفت	باب سعادت را به روی خود گشودم
شکر خدا از مقدم یاران عاشق	قوس نزولی رفت و شد قوس صعودم
مانند آنان رفت غیر تو از تو ز یادم	افکار باطل را دگر از سر  زدودم
به به از آن حالت که حاصل گشت ما را	کی می توان گفت آنچه بود و شد شهودم
از عمر ، این ساعات می باشد غنیمت	کانعام فرمودم خداوند  ودودم
گوید من همچو جمع دوستانش	دانی که پر باشد ز عشقت تارو پودم
ما را به هر حال از نظر جانا مینداز	بپذیر از من هم سلام و هم درودم