پرداختن به سیر و سلوک و رها کردن آن خیلی خطر دارد
شنبه, ۲۱ شهریور ۱۳۸۸، ۰۸:۳۱ ق.ظ
شیخ الرئیس(ابن سینا)در نمط نهم (اشارات و تنبیهات)که مقامات العارفین است میفرماید که بعضی اشتها دارند و چیزی میشنوند و خیال میکنند با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین میشود لذا چند صباحی می آیند و به این امور می پردازند و بعد از روی عجز ترک میکنند.اینها آن همت،عزم،استقامت و اراده را ندارند.
می پندارند که این مقامات و حقایق هم مثلیک قرص است که قورتش بدهند.
آیا "نری ابراهیم ملکوت السماوات و الارض"درباره آنها صادق می آید؟به این آسانی ها نیست!سبحان الله!که بزرگان علم و عمل فرمودند کسانی که یک دو قدم پیش آمدند و دست برداشتند و برگشتند یک جوری شدند،مثلا قساوتی برایشان پیش می آید.در هر حال به سیر و سلوک پرداختن و سپس رها کردن خیلی خطر دارد.شاید بعضی روایات هم در این باره داشته باشیم.در کتاب فضل قرآن اصول کافی غوری بفرماید،شاید در این خصوص اشاراتی از معصومین به دست بیاید.
شرح الاشارات و تنبیهات نمط هشتم ص 217 و 218
