جهاد اکبر

الهى سر در راه سردار دادن آسان است

و   دل بدست دلدار دادن دشوار

        که آن جهاد اصغر است و این اکبر.

عشق...

الهى آنکه را عشق نیست ارزش چیست‏!؟

الهی...رجب...

الهی رجب هم گذشت و ما از خود نگذشتیم...

تو از ما بگذر

امت خلیل...

الهى بت سنگین شکستن نیک آسان است و بت نفس شکستن سخت دشوار، خنک آنکه از امّت خلیل بت‏ شکن است که هر دو را بشکست.

یقین...

الهى‏ یقینم را زیاد گردان و اضطرابم را به اطمینان

مبدّل کن و آنى را در آخر خواهى کنى در اوّل کن

که شفاعت آخرین از آن ارحم الراحمین است.

ترک ماسوا...

الهى اگر خدا خدا نکنیم چه کنیم و اگر ترک ما سوا نکنیم چه کنیم؟

چندان گریم که کوچه ها گل گردد...

خوشا...

الهى‏ خوشا آندم که در تو گمم.

عقل و عشق

الهى‏ عقل و عشق سنگ و شیشه‏ اند

عاشقان از عاقلان نالند نه از جاهلان.

شیاطین انس...

الهى از شیاطین جنّ بریدن دشوار نیست

با شیاطین انس چه باید کرد...

لیلی آفرین...

الهى قیس عامرى را لیلى مجنون کرد و حسن آملى را

 لیلى آفرین این آفریننده دید و آن آفریننده را در

آفریده بر دیوانگان آفرین.

دیوانه فرزانه

الهى فرزانه‏ تر از دیوانه تو کیست.

ظاهر عنوان باطن...

الهى ظاهر ما اگر عنوان باطن ما نباشد

 در یوم تبلى السرائر چه کنیم.

دلداده معنا

الهى دل‏داده معنى را از لفظ چه خبر و

 شیفته مسمّى را از اسم چه اثر.

حاجی ناجی

بسم الله الرحمن الرحیم

الهى خانه کجا و صاحب‏خانه کجا؟ طائف آن کجا و عارف این کجا؟ آن سفر جسمانى است و این روحانى. آن براى دولتمند است و این براى درویش. آن اهل و عیال را وداع کند و این ماسوارا. آن ترک مال کند و این ترک جان. سفر آن در ماه مخصوص است و این را همه ماه و آن را یکبار است و این را همه عمر. آن سفر آفاق کند و این سیر انفس راه آن را پایان است و این را نهایت نبود. آن می  رود که برگردد و این می رود که از او نام و نشانى نباشد. آن فرش پیماید و این عرش. آن محرم میشود و این محرم. آن لباس احرام می پوشد و این از خود عارى می شود. آن لبیک مى‏گوید و این لبیک می شنود. آن تا به مسجد الحرام رسد و این از مسجد اقصى بگذرد. آن استلام حجر کند و این انشقاق قمر، آنرا کوه صفا است و این را روح صفا.سعى آن چند مرّه بین صفا و مروه است و سعى این یک مره در کشور هستى. آن هروله میکند و این پرواز، آن مقام ابراهیم طلب کند و این مقام ابراهیم. آن آب زمزم نوشد و این آب حیات. آن عرفات بیند و این عرصات.آنرا یک روز وقوف است و این را همه روز.آن از عرفات به مشعر کوچ کند و این از دنیا به محشر. آن درک منى آرزو کند و این ترک تمنّى را، آن بهیمه قربانى کند و این خویشتن را. آن رمى جمرات کند و این رجم همزات. آن حلق راس کند و این ترک سر.آنرا لا فسوق و لا جدال فى الحج است و این را فى العمر. آن بهشت طلبد و این بهشت آفرین.لا جرم آن حاجى شود و این ناجى.خنک آن حاجى که ناجى است.

الهی نامه علامه حسن زاده آملی(روحی له الفداه)