تجلی اعظم

در زیارتنامه حضرت مقام خاتم که عصاره محدثّین و انبیاء و رُسل و اولوالعزم است، آمده است:«التـــجلّــی الأعظم». محدّث کسی است که به او خبر می رسد و إلهام می گیرد. و نبیّ کسی است که به او خبر می رسد و الهام می گیرد و مأمور است به رساندن و ممکن است صاحب کتاب نباشد. و رسول خبر می گیرد و باید برساند و صاحب کتاب هم هست. و اولوالعزم (عزم بمعنای جزم در امر) تکلیفی سنگینتر دارند که امامند. و مقام ختم عصاره همه اینهاست. و حضرت صاحب فاتحة الکتاب و خواتیم بقره یعنی خاتم نبوّت مطلقه، دارای این مقام استئثاری ختمی است که همان «العصر» واحد در نُبی (قرآن) است که عصاره همه است. (پیرامون اسرار حج و تجلی اعظم در مدینه منوره و مکه مکرمه- داود صمدی آملی)