سه شنبه, ۱۳ مرداد ۱۳۸۸، ۰۸:۲۳ ق.ظ
یکى از تعبیرات جانانه و دلنشین و شیرین قرآن این است که از زبان سفیر کبیرش حضرت خاتم صلى الله علیه و آله خطاب و دعوت به صورت تعالوا است . قل تعالوا اتل ما حرم ربکم علیکم و همچنین آیات چند دیگر.
عرب وقتى به کسى بگوید بیا، موارد آن گوناگون است . آمرى که مى گوید بیا، ممکن است در پایین بوده باشد و طرف مخاطب او در بالا و بلندى ؛ اینجا به او مى گوید: انزل یعنى پایین بیا. و اگر چنانچه بعکس باشد، یعنى آمر در بلندى قرار گرفته باشد و مخاطب در پستى ، اینجا مى گوید: تعال یعنى بالا بیا.
ما را به صورت جمع خطاب فرموده است ؛ تعالوا، یعنى مرا که پیغمبر شما هستم ببینید و بالا بیایید. من در مقامى منیع هستم که در اوج مقام قرب الهى واقع شدم ؛ شما را که در حضیض مى بینم و در آن حد و وضع مشاهده مى کنم ، خطاب مى کنم تعالوا مرا ببینید و بالا بیایید.
فى السماء رزقکم بشنیده اى
|
اندرین پستى چه بر چفسیده اى
|
ترس و نومیدیت دان آواز غول
|
مى کشد گوش تو تا قعر سفول
|
آن ندایى دان که از بالا رسد
|
بانگ گرگى دان که او مردم درد
|
این بلندى نیست از روى مکان
|
این بلندیهاست سوى عقل و جان
|
بانگ مى آید که اى طالب بیا
|
جود محتاجست و خواهد طالبى
|
آنچنانکه توبه خواهد تائبى
|
بالا بیایید که خداوند سبحان فیاض على الاطاق است ، و قابلیت و استعداد هم به شما داده است ؛ و کتاب بى نهایت قرآن حکیم را، که حافل تمام حکم و معارف و شامل جمیع کلمات نوریه وجودیه است ، غذاى جان شما قرار داده است . ببین که سعه وجودى نفس ناطقه انسان به فعلیت رسیده چه قدر است که وعاء حقایق قرآنى مى گردد!
۰
۰
۸۸/۰۵/۱۳
مجنون